Delilik

   Kendi kendini üzme ihtiyacı duyuyorsun, alışkanlıklarının değişmesi her ne kadar umursamazlık duygusu yaratsa da üzerinde.

   Duygularına tecavüz etse de çaresizlik, acıdan kahrolsan da, ne çığlık atmaya ihtiyaç duyuyorsun ne de ağlamaya. En küçük bir ses çıkarmadan, bir damla yaş dökmeden oturuyorsun, bunalıyorsun, çok sıkışıyorsun, boğazına bir sancı takılıyor, içine oturamıyor bile yaşadıkların.

   Ağlamak tek yolken duygularını süzmenin ve boğaza takılan acıyı söküp atmanın, akmıyor göz yaşların; umursamazlığın yüzünden, donuk bakışlı tükenmiş gözlerinden.

   Yine her şey tam yoluna girmişken, yine birden her şeyin boka saracağını sezebiliyorsun; derken yerle bir oluyor etrafında dönen dünya, beklediğinden çabuk biniyor üzerine yük. Yine karanlıkta yalnızlıkla sevişmek zorundasın zevksiz, şıksız boşlukta.

Altuğ Doğukan Çan