Saatlerce gözlerinin içinde dans eden gölgeleri izleyebilirdim oysa ki, güneş gibi parlayan göz bebeğinin dokusundan sıkılmadan. Gözünün renginde boğulabilirdim yanarcasına, sellercesine akan göz yaşlarından süzülmeden önce. Dokunabilirdim dudaklarımla dudaklarına, zarif duruşunla büyülemeseydin beni. Hiçbir zehir etki etmezdi dolgun ruhuma, serinleyebilirdim esişinle.
Sevişebilseydim gözlerinle, ezilebilseydim ağır bakışlarında, belki de doğuştan kör olsam da anlatabilirdim renkleri sana, senden daha iyi. Sahilde sen izlerken donuk, kör bakışlarımı, hafif bir esintiyle.
Kelimeler olmazdı kılavuzumuz, her an dokunabilseydik birbirimize, belki o an anlayabilirdik söylediklerimizin anlamı olmadığını. Birbirimize akabilirdik iki şelale gibi hislerimizin doruğundan...sevgimizin nedenini bilmeseydik.
Altuğ Doğukan Çan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder