Yağmur damlaları üzerime savruluyordu. Gidenlerin ve dönmeyecek olanların içimde bıraktığı burukluğu, ayrılığın ve özlemin anlamsız acısını tekrar içimde yaşadım. Vazgeçmekten de vazgeçmiştim, becerebildiğim hiçbir şey yoktu herhalde.
Bitkinim, çalabileceğim bir kapı, tutabileceğim bir el yok. Göremiyorum.
Altuğ Doğukan Çan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder