Bizler Birer Ruhuz

   Sabah güneş doğduğunda umutlar da doğacak belki ancak umutlarımızı kırmak için sabahı bekleyen avcılar da olacak yarın. Ve bu her yarın, güneş doğduğunda dünyaya iyilik ve sevgi yayılacak, içimizi ısıtacak, yarın bile, kışın bile, güneşten gelen sevgi, dünyadaki sevgi değil.

   Eğer dünyada sevgi olsaydı, dünya iyi bir yer olsaydı, dünya barışı savaşlarla sağlanmazdı. Bü yüzden dünyada ne barış var, ne sevgi, ne insanlık, ne iyilik. Gün doğarken hepsi güneşten geliyor, akşama yok oluyor.

   Şehir hayatına maruz kaldığımız sürece öğrenemeyeceğiz, mutlu olamayacağız, gerçek dünya perdesini çekecek gözlerimize, dünya böyle bir yer olduğu sürece. Mutlu olamayacağız; 

çünkü daha fazla isteyeceğiz, bencil olacağız, elde ettiğimizden çabuk sıkılacağız. 

Mutlu olamayacağız; çünkü duygularımızın üzerine kat kat binalar dikilmiş ve mutluluğumuzun yerini şehrin önemli çöpleri dolduracak.

   Lütfen, artık bırakın şehrin pisliğiyle oynamayı, yüzünüzü başka bir yöne çevirin, kafanızı yukarı kaldırın ve masmavi gökyüzünün farkına varın, mutlu olmayı öğrenin, elinizdekilerle. Ve insanları üzerindeki kumaş parçaları veya taktığı aksesuar bozuntularıyla yargılamayın, baktığınız insanın vücudu zayıf ve güçsüz kalmış olabilir ama ruhu sizin kaslı vücudunuzdan daha güçlü olabilir. Bu bedenler sadece yaşayabilmek için büründüğümüz birer canlı formu, bir bitki de olabilirdiniz, bir hayvan da fakat yine ruhunuz olacaktınız. Yani ruh değişmez, beden değişebilir, ruh değişmez, çünkü Tanrı bizi ruhlar olarak yarattı, en küçük kuvvet denemesinde zedelenen bedenler olarak değil. Ve unutmayın, ruhunuz her zaman güçlüdür, bedeniniz zayıf olsa bile.

Teşekkür ediyorum.
Altuğ Doğukan Çan