Neler oluyor? Uyanmış gibiyim, körleştirilmiş ve kısırlaştırılmış gibi. Bazı insanların beni kullandıkları hissindeyim. Ne oluyor bilmiyorum ama her nefeste sarhoş* olmak ihtiyacı duyuyorum. Düşünebildiğim ve önümü görebildiğim her zaman diliminde bu ihtiyacım %1 bile olsa artıyor.
Sarhoş olduğumda ise renkler ve görüntüler birbirine karışıyor. Bir taraftan diğer tarafa kafamı çevirdiğimde göremediğim tarafı görebiliyorum. Daha akıllı oluyorum iki biradan sonra, hayatım daha güzel oluyor, çünkü daha akıllı ve daha farkında oluyorum . Ama sarhoş olduğumda bu farklı bir duygu, mutlu pekala aptal hissediyorsunuz ve unutmayın; hayatta nasıl hissederseniz, öyle görünürsünüz, öyle olursunuz.
Hayatta olmak güzel ama kör ve kısır olmak güzel değil bu hayata. Bir "güzel" ve bir "güzel değil" bir araya gelirse ne olur biliyor musunuz? Kocaman bir "0"! Bu hayatı görememek ve hissedememek kusursuz berbat. Şimdi yüzünüzde her ne ifade varsa, değiştirin, sırıtın "pişmiş kelle" gibi. Gülüyorsanız bile gülün, daha çok. Bırakın insanlar size "Ne gülüyon pişmiş kelle gibi?" veya "Komik bir şey varsa söyle, biz de gülelim." desin. Hiçbir şey sizden ve mutluluğunuzdan önemli değil. Kendini beğenmişlik yapmayın ama kendinizi sevin, arada büyük fark var. Ve unutmayın bir saniye bile geri gelmeyecek bu yüzden fırsatları değerlendirin, en değerli şey budur; nefes almak, zaman, duygular. Gelmeyen bir saniyeye bile ileride lanet edebilirsiniz, geçen zamanı bırakın, kalan zamanı değerlendirin, ileride lanet edemeyeceğiniz şeyler yapın, yapsanız dahi lanet etmeyin, fırsatları kaçırdım diye üzülürken daha büyük fırsatları kaçırabilirsiniz. Tüm fırsatları elde etmeniz mümkün değil zaten, elinizden geldiğince. Üzülmeyin, çünkü zaman geçiyor. Kendinize bir söz verin ve her anınızda gülümseyin, zamanınızı değerlendirin.
Gülümseyin arkadaşlar, çünkü en iyi silah bu! :)
Sarhoş*: Bir şişe Jack Daniels'ı kafanıza dikmeniz sonucu kendinizde ortaya çıkan aşırı mutluluk hali.
Not: İki biranın zihni açtığı bilimsel olarak açıklanmıştır.
Teşekkürler, bunlar "edebiyat", benim "edebiyat"ım.
Altuğ Doğukan Çan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder