Zamanı hisset, vücudunu nefesinle sarmalayan geçen zamanı. Tam sırtın olarak hissettiğin yerdeki rahatlığı hisset, yumuşaklığı. Kirli ellerine aldırmaksızın ellerinle içtiğin su kadar saf ve temiz olan baş ağrıların, sana neyi hatırlatıyor? Eskiyi veya yeniyi değil, şimdiyi hatırlatmalı sana. Burnuna aniden nüfuz eden nefesi alırken bir kez daha etrafına bak, ne kadar da çok sefillik göreceksin, hepsi de sana geçmişi andıracak. Geçmişin iyi ve kötü günleri hep aklında, bu bir yana, şimdi mutlu ve memnun değilsen yeterince geçmişin kara yüzü zihnine bürünecek, istemeden göz göze geleceksin kara yüzünün kara gözleriyle her saat. Şimdi mutluysan geçmişin yüzleri çıkmayacak aklından, engellenemez dünyanın yüzleri, bir çizik daha, en çok acı veren. Karamsar olmamak mümkün değil, hele bu kara bulutlu, yumuşak günde.
Yeni bir sayfa istiyorsan mutlusun, mutlusun çoğu zaman. Mutluysan temiz hissedersin zaten, hiç kirlenmeden "yeni" için yaşarsın; geçmişin çektiği çizgilerin acısından sıyrılamayıp yıkılmış olanın aksine. Temiz bir sayfa açarken, önceki sayfaya yazdıkların yapışacak boynuna, seni sana anlatmak için, hiç bitme, hiç tükenme diye seni sana heykelleyecekler çünkü bitmek istemeyecekler. Ama insan hep değişebilir, insanın değişemeyecek şeyi yoktur çünkü insan sonsuzdur sonsuzluğa, iyi yaşa.
Altuğ Doğukan Çan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder