Sokaklar, var olmuşların ve var olacakların geçiş yoludur, yeni bir yola açılan bir yol, ara yol. İnsanın ve diğer canlının üzerinde yürüdüğü asfalt ile tabanı ufuk çizgisiyle ikiye ayıran, üzeri ve önü kapanmamış, sizi ummadığınız, bambaşka yollara da çıkarabilecek, dar ve arkada, yani karanlıkta bulunan kimi zaman temiz, kimi zaman kirli, kimi zaman kalabalık kendine göre, kimi zaman yapayalnız, genelde caddeden daha da az baş ağrıtıcı olan toprak parçasıdır sokak, yoldur, yol. Gri tonlarına bürünür hep, gecenin mavisinden ve siyahından belli eder kendini, yağmur ve sonbaharda daha güzeldir sokaklar. Saf, kuru, tenha, sert gözüken yumuşak sokaklarda, taş ile bağdaşmamış şehir biriminde ne hayatlar başlayıp biter, kimse görmez, bilmez belki. Genç aşıklar doldurur bazen geceyi, bazen uçurumdan sürüklenmişler, bazen de geçmişine yenilmişler. Kentlerin boğuculuğundan kurtulabileceğiniz bir yer sokak, hırkalı insanların, dahilerin, özgürlükçülerin en ortak yoludur belki de sokak, ne hayatların başlayıp ne hayatların bittiği sokak, grinin tonlarına bürünüp de yine gecenin mavisinde ve siyahında kendini belli eden sokak, standart sokak, bildiğimiz sokak, kimlerin ortak yoludur, kimlerin...
Altuğ Doğukan Çan
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder