Neredesin?

   Söylesenize kuşlar, nerede sevgilim?
   Neden göndermedi son öpücüğünü? Bana "iyi geceler" dilemeden uyumazdı, uyuyamazdım. Uyumadım.
   Bir sigara daha yaktım. Bekliyorum. Kıvırcık saçlarından dökülen hüzün, gözlerinden akan yaş, dudaklarından süzülen sevgi ile dolu zarfı bekliyorum.
   Bir sigara daha yaktım, hava yumuşak, iyi. Rüzgarlı yine.
   Yağmur bile yağdı. Ha, bu arada, sen yoksun.
   Gittiğin günden beri garip hissediyorum. Maalesef sadece seninle özdeşleşiyor olgular. Yalan olduğunu anladım; çok şeyin. Çok şey yalanmış. Yağmur öğretti bana bunu, senin bana ağlamayı öğrettiğin gibi.
   Birkaç gündür gökyüzü bile kızıyor sana. Ama bir şey diyemiyor, susuyor. Sırılsıklam olan yine ben oluyorum.
   Rüzgar suskun, o da kırgın sana. Bana da esmez oldu. Beni benden götürüyor sadece, konuşmuyoruz. Sadece sesini duymak yetecek hepimize, tek kelime, tek söz; her şeyi betimlemeye yetebilirdi...her şeyi anlatmaya, hepimizi iyi hissettirmeye.
   Bekliyorum sevgilim, sen yoksun.
   Şehirde ben bile varım, sen yoksun.

Altuğ Doğukan Çan